Waarom rond de tafel gaan zitten?
Waarom rond de tafel gaan zitten met de persoon, die je nu net het minst in je buurt verdraagt?
Het antwoord op die vraag hangt samen met de ingrediënten van een goede echtscheiding.
Wat is bemiddeling?
Het is het proces waarbij een neutrale en onafhankelijke persoon twee of meerdere mensen begeleidt in de beslissingen over het probleem/conflict, waarvoor ze gekomen zijn. Door evenveel tijd en ruimte te geven en een platform om te praten, werkt de bemiddelaar verbindend en krijgen de mensen inzicht, misschien zelfs mee-leven in het proces van de ander. Daar ben ik sinds mijn achttien jaar mee bezig.Toen ik met mijn ex op het punt stond te scheiden, was er niemand die vroeg naar emoties.
Mensen willen zelf beslissen hoe hun leven er zal uitzien na een scheiding en doen dit in de mate dat ze zo in het leven staan. Je laat toch geen advokaat of rechter het ‘heft’ in handen nemen?
Geef het een kans en praat met mekaar.
Uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen (jong en oud) in scheiding gemiddeld een goede levenskwaliteit hebben, die nog stijgt doorheen hun scheidingsproces. Maar 10-15% ervan beleeft hun levenskwaliteit als ronduit slecht en dat tot 2 jaar na de scheiding. In een groot scheidingsonderzoek IPOS van UGent en K.U. Leuven (openbaar gemaakt september 2011) werden 1865 volwassenen en 230 kinderen bevraagd.
Wat bepaalt de levenskwaliteit van mensen tijdens en na een scheiding?
Een (scheidings)deskundige, die de mensen ondersteunt op de volgende zeven punten, heeft veel impact op de levenskwaliteit na de scheiding:
- die kan omgaan met conflict, aandacht heeft voor en omgaat met de emoties.
- die autonomie en controle bevordert van mensen, zodat ze zelf beslissen.
- die empathisch, aanvaardend, authentiek en onpartijdig is.
- die extra aandacht heeft voor een laag inkomen en (g)een nieuwe partner.
- die oog heeft voor hoe mensen de regeling beleven: fair, op maat gemaakt, duidelijk en volledig.
- die anticipeert op eventuele toekomstige, minder goede beleving van beslissingen (voorstelt om herzieningsclausules in de regeling op te nemen).
- die ouders kan laten kijken door de ogen van kinderen en eventueel, bewust, doordacht en onderbouwd kinderen betrekt.
Hoe mensen in het leven ‘staan’:
Een bepaalde ‘adaptieve’ groep mensen heeft gewoon meer kans om de scheiding door te komen met een klein verlies aan levenskwaliteit en herstel van dat verlies in de eerste tijd na de scheiding.
Het zijn de mensen met een hoger inkomen of een inkomen uit arbeid, een nieuwe partner hebben bij de scheiding, die minder ruzie maakten voor de scheiding en een groter gevoel van autonomie hebben.
Bijvoorbeeld zal de levenskwaliteit van vrouwen in scheiding lager zijn, niet omdat ze vrouw zijn, wel omdat ze een lager inkomen hebben en omdat ze tijdens het huwelijk vaker hun carrière opofferen in functie van het gezin!
Gelijkheid man-vrouw is ver te zoeken op het moment van de ‘waarheid’, en de man ‘de rekening’ laten betalen van zijn hoger maandloon ter compensatie van een aantal uitgaven voor de kinderen, is niet evident.
Mensen die scheiden door onderlinge toestemming (EOT) en beroep doen op een bemiddelaar met een aantal ‘kwaliteiten’,
vermelden veel meer levenskwaliteit tijdens en na hun scheiding! Onthoud goed dat als jullie na ‘onherstelbare ontwrichting’ naar een advokaat of het strijdplatform stappen, jullie inboeten op de levenskwaliteit nadien.
Uit dat onderzoek blijkt ook dat het schuldgevoel of wie schuldig is aan de scheiding de doorslag geeft in de onderhandelingen en een negatief effect heeft op de levenskwaliteit nadien.
Het is niet de inhoud van de overeenkomst maar wel hoe deze ‘beleefd wordt’, die belangrijk is voor de levenskwaliteit: mensen die hun regeling zien als fair, op maat, duidelijk en volledig, scoren hoog.
Mensen die wat ouder zijn met een lagere werkstatus, die de scheiding zelf initieerden, gaan hun regeling na verloop van tijd negatiever inschatten, zij behoren tot de minder ‘adaptieve’ groep. Zelfs een goede bemiddelaar heeft op deze groep minder ‘effect’.
De kinderen geven zelf ook actief betekenis aan scheiding. Conflict is moeilijk voor hen en heeft een negatief effect op hun levenskwaliteit. Maar als kinderen ‘het verschil kunnen maken’ in het leven van hun ouders, voelen ze zich veel beter. Betrek, informeer en luister naar uw kind. De ouder-kind relatie is belangrijker dan de verblijfsregeling op zich en dat wordt vaak uit het oog verloren. Zie artikel in de Knack van 17 juli 2017.
Conclusie waarom bemiddeling?
Mensen willen:
- ‘autonoom’ beslissen hoe hun leven er zal uitzien na een scheiding,
- het leven zelf terug in handen nemen,
- zich snel terug beter of goed voelen,
- hun conflict niet in handen van een advokaat of rechter leggen,
- communiceren over wat er goed of minder goed is gegaan in hun relatie.
Bemiddeling brengt mensen dichterbij mekaar, los van de rechtbank, die voor de mensen beslist wat ze moeten doen.
Ga in dialoog en overleg, je bemiddelaar wijst je de weg.
Maak een afspraak met Katrien Sansen Familiale bemiddeling te Antwerpen via het formulier
