Het huis is het onderpand van het huwelijk.

Op het ogenblik dat mensen in het huwelijksbootje stappen, kopen ze vaak een woning, als bezegeling van hun liefde.
Wat de gezinswoning waard is, speelt meestal pas een rol, op het ogenblik van de scheiding, wanneer mensen heel ‘gevoelig’ zijn voor verlies, toekomstperspectief en hun ‘bezit’.

“Eigendom is het recht om op de meest volstrekte wijze van een zaak het genot te hebben en daarover te beschikken”

volgens Art. 544 van het Burgerlijk Wetboek.

We willen een huis ‘bezitten’, om zekerheid te hebben.

Op het ogenblik dat de ‘onderhandelingen’ beginnen over wie wat krijgt, de vereffening-verdeling, is de onzekerheid heel groot. Wie gaat waar wonen, hoeveel geld ga je overhouden elke maand, hoe gaat het leven eruit zien?
De persoon, die het huis zal verlaten, verliest geen rechten, maar voelt zich letterlijk buitengezet. De kosten voor een nieuwe inboedel, die dan gemaakt worden, zijn gemeenschappelijk in het wettelijk huwelijksstelsel en mogen dus door beiden worden gedragen.

De berekening van het bedrag van de uitkoopsom van een goed gebeurt als volgt:

  • Huidige geschatte waarde woning / te verwachten verkoopprijs.
  • Eigendomsverhouding (%) van beiden volgens aankoopakte woning.
  • Min de openstaande hypothecaire lening.
  • Min de eigen inbreng van jullie bij aankoop woning.
  • Min het bedrag van een schenking of erfenis aan de echtgenoot, die een schenking of erfenis heeft ontvangen.

Dit bedrag gedeeld door twee is de uitkoopsom (bedrag dat de ene aan de andere zal betalen om het goed uit te kopen).
Je vraagt je af of en tegen welke waarde het oorspronkelijk ingebrachte bedrag geherwaardeerd/geactualiseerd wordt tegenover vandaag (moment van ver/inkoop)?

Voorbeeld:
Vorige week had ik een koppel bij mij: zij wou het huis inkopen, hij wou het geld, dat hij had ingebracht door een schenking van zijn ouders, samen met de werkuren besteed aan renovaties aan het huis door hem en zijn vader, vergoed zien. Mevrouw kon alleen inkopen als het huis aan een ‘redelijke’ prijs kon bepaald worden.
Stel, je hebt 10.000€ ingebracht aan het begin van je samenwerking, bij de aankoop van je goed van 150.000€ (= 1/15).
Na 10 jaar is je woning 300.000€ waard, dan mag je in principe die inbreng herwaarderen naar 20.000€ (1/15 van de nieuwe waarde van het goed).

Kijk samen naar welk bedrag je de inbreng herwaardeert, zodat de ander het huis kan inkopen: gaat u het huis laten gaan voor het maximaal bedrag dat de ander kan bijlenen om het huis in te kopen? Of gaat u volledig op uw eigen ‘strepen’ staan?

Zet voor- en nadelen van elke optie rond de woning op een rij, als bemiddelaar help  ik je daarbij.

Conclusie:

De ‘inschatting’ van een onroerend goed kan alle kanten uit, ondanks de objectieve berekeningsmethoden. Bij een scheiding willen mensen het dak boven hun hoofd, hun eigen woning niet verliezen. Het zijn dan ook emotionele onderhandelingen en mensen schatten het huis meer in dan de objectieve schatter (Endowment-effect).

Informeer je over de beste oplossing op maat.

 

Maak een afspraak met Katrien Sansen Familiale bemiddeling te Antwerpen via het formulier

Via mail katrien.sansen@telenet.be

Telefonisch 0478 420 697

Deel: